مقایسه فعالیت بدنی مفرح و معمولی بر تعادل و ترس از سقوط سالمندان مقیم خانه های سالمندان شهر مشهد

مقدمه: سالمندان به علل مختلفی از جمله تنبلی، نبود همراه، عدم علاقه و انگیزه به زندگی، فعالیت بدنی کمتری دارند. اجرای فعالیت بدنی مفرح موجب افزایش تعداد دفعات ملاقات سالمندان با افراد دیگر و سرگرم شدن و افزایش علاقه مندی به انجام فعالیت های بدنی می شود؛ که در نهایت، ممکن است به بهبود تعادل و ترس از سقوط در سالمندان کمک کند. هدف: مقایسه فعالیت بدنی مفرح و معمولی بر میزان تعادل و ترس از سقوط سالمندان مقیم خانه های سالمندان. روش: در این کارآزمایی بالینی دوگروهه، 63 سالمند ساکن خانه های سالمندان شهر مشهد مطالعه شدند. گروه مداخله به مدت 2 ماه، هفته ای 3 مرتبه به مدت 20 دقیقه تمرینات فیزیکی مفرح و گروه کنترل تمرینات ورزشی معمول خانه سالمندان را انجام دادند. ابزارهای پژوهش شامل تست برگ و ترس از سقوط در سالمندان بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم فزار spss نسخه 5/11 و آزمون های تی مستقل و من ویتنی انجام شد. یافته ها:  میانگین سن سالمندان 0/7±5/72 سال بود. میانگین نمره تعادل در مرحله بعد از مداخله در گروه مداخله 0/12±3/38 و گروه کنترل 1/6±4/29 بود (001/0>p). تحلیل کوواریانس نشان داد با حذف اثر متغیر ترس از سقوط سالمندان قبل از مداخله، میانگین اصلاحی ترس از سقوط در دو گروه کنترل (2/31±7/51) و مداخله (4/22±5/41) تفاوت معنی داری دارد (001/0>p). نتیجه گیری: فعالیت های ورزشی مفرح یک عامل پیشگیری کننده از بروز اختلالات تعادلی و سقوط می باشد. بنابراین، می توان با آگاه کردن مسؤولین خانه های سالمندان از پروتکل فعالیت های بدنی مفرح و اجرای آن می توان از بروز بسیاری از اختلالات حرکتی و تعادلی  پیشگیری کرد.